«Καβάφεια 2005»

Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα Καθημερινή.
(15 Οκτωβρίου 2005 - Αρθρογράφος: Σπύρος Γιανναράς).


Μια πρώτη προσέγγιση μεταξύ ποιητών, συγγραφέων και καλλιτεχνών της Μεσογείου και της Ευρώπης αποτέλεσε η αναβίωση των Καβαφείων 9-13 Οκτωβρίου στην Αλεξάνδρεια, ύστερα από πρωτοβουλία του συγγραφέα κ. Απόστολου Αποστολόπουλου. Στη συνάντηση των Καβαφείων 2005, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού με πρωτεργάτη τη Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία και τον πρόεδρό της κ. Απόστολο Αποστολόπουλο και τη συνεργασία της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και της εθνικής βιβλιοθήκης του Στρασβούργου συμμετείχαν ποιητές, συγγραφείς και στοχαστές από την Ελλάδα, την Αίγυπτο και τη Γαλλία. Η συνάντηση περιελάμβανε την παρουσίαση από το θέατρο Μολιέρου του Παρισιού και του Οίκου Ποιήσεως του θεατρικού έργου Je, Francois Villon και το μουσικό θέαμα του Κλωντ Ντινετόν Le Cabaret du Chat Noir.

Οι συγγραφείς και καλλιτέχνες που συμμετείχαν στις ημερίδες για τον Καβάφη, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας είτε σχολίασαν και φώτισαν πτυχές του έργου του Αλεξανδρινού ποιητή, είτε προεξέτειναν τον προβληματισμό τους με αφορμή το καβαφικό έργο, προσεγγίζοντας ευρύτερα οντολογικά ζητήματα, όπως το ζήτημα της περιπλάνησης και της πατρίδας, το οποίο έθιξε ο φιλόσοφος και συγγραφέας, Ηλίας Παπαγιαννόπουλος. Η καθηγήτρια της νέας ελληνικής λογοτεχνίας και μεταφράστρια του Καβάφη στα Ρωσικά, Σόνια Ιλίνσκαγια, μίλησε για τη θέση του Καβάφη στον 21ο αιώνα, ως ποιητή-ιστορικού. Ο μεταφραστής Δημήτρης Αρμάος, προσπάθησε να σκιαγραφήσει και να προσδιορίσει τη στιγμή κατά την οποία ο Καβάφης πραγματοποίησε το πέρασμα από την αδέξια λυρική στην ώριμη πεζογραφική του ποίηση. Ο ποιητής και μεταφραστής Ανδρέας-Ιωάννης Βλάχος προσέγγισε το ψευδογλωσσικό ζήτημα καθαρεύουσας-δημοτικής συγκρίνοντας Κάλβο και Καβάφη. Ο δοκιμιογράφος Κώστας Κουτσουρέλης έθιξε με αφορμή την τεράστια απήχηση της Καβαφικής ποίησης στο εξωτερικό, το ζήτημα των κριτηρίων που διαμορφώνουν τις ανάγκες του αναγνωστικού κοινού σε κάθε εποχή. Ο συγγραφέας Ηρακλής Λογοθέτης φώτισε το ζήτημα της μεταφυσικής του σώματος. Ιδιαίτερα γόνιμες ήταν οι παρεμβάσεις των νεότερων δοκιμιογράφων, όπως του Νίκου Μαυρίδη, ο οποίος μίλησε για το ζήτημα της μορφής και κατ' επέκταση της σχέσης νοσταλγίας, μνήμης και ανάμνησης στην ποίηση του Καβάφη. Όπως και του Κωνσταντίνου Πουλή, ο οποίος μίλησε για τον ηθικό ρεαλισμό του ήρωα του ποιήματος «Ας Φρόντιζαν». Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στη συμμετοχή μεγάλων Αραβόφωνων ποιητών, οι οποίοι σφραγίστηκαν από το έργο του Καβάφη, όπως ο Ιμπραήμ Αμπουσένα και ο Αμπντέλ Χεγκαζί. Καθώς επίσης και σε εκείνη του σημαντικού Γάλλου ποιητή, Μπερνάρ Νοέλ.


Back to [ Main Page ]