«Nous n'osons plus chanter les roses»

Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα
πολλούς μου λόγους αποσιωπώ.
Εν τη καρδία μου είναι γραμμένα
πολλά ποιήματα· και τα θαμμένα
εκείνα άσματά μου αγ[απ]ώ.

Ω πρώτη, [αγ]νή, μόνη [ελευθε]ρία
της ήβης προς την ηδο[νήν...]!
Ω μέθη των αισθήσεων γλ[υκειά]!
Τας θείας σας μορφάς κοινο[τοπία]
φοβούμαι μη υβρίση ποτα[πή.]

.......................................................

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης


Back to [ Menu | Main Page ]