Κι ακούμπησα και πλάγιασα στες κλίνες των

Στης ηδονής το σπίτι όταν μπήκα,
δεν έμεινα στην αίθουσα όπου γιορτάζουν
με κάποια τάξιν αναγνωρισμένοι έρωτες.

Στες κάμαρες επήγα τες κρυφές
κι ακούμπησα και πλάγιασα στες κλίνες των.

Στες κάμαρες επήγα τες κρυφές
που τώχουν για ντροπή και να τες ονομάσουν.
Μα όχι ντροπή για μένα -γιατί τότε
τι ποιητής και τι τεχνίτης θάμουν;
Καλλίτερα ν' ασκήτευα. Θάταν πιο σύμφωνο
πολύ πιο σύμφωνο με την ποίησί μου·
παρά μες στην κοινότοπην αίθουσα να χαρώ.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης


Back to [ Menu | Main Page ]